W sektorze komunikacji mobilnej / M2M niezależność sieci oznacza, że używana karta SIM nie faworyzuje ani nie nakazuje korzystania z określonej sieci komórkowej. W tym kontekście często wspomina się również o kontrolowanym i niekontrolowanym roamingu.
Dostępność sieci telefonii komórkowej różni się w zależności od lokalizacji. Czasami sieć operatora jest silniejsza, czasami gorsza. Ze względu na te wahania w dostępności sieci, tak zwane karty SIM M2M są wykorzystywane w projektach M2M i IoT, które są w stanie korzystać z sieci komórkowych różnych operatorów sieci.
Te karty SIM M2M są oferowane przez samych głównych operatorów sieci, a także przez wiele innych firm, które w przeciwieństwie do operatorów sieci nie mają własnych sieci komórkowych. wherever SIM jest jedną z takich firm. Nie mamy własnych sieci komórkowych, ale zawarliśmy umowy z operatorami sieci na całym świecie, które pozwalają naszym kartom SIM M2M korzystać z sieci tych operatorów.
Teoretycznie urządzenia z kartami SIM M2M od operatorów sieci mogą również korzystać z sieci innych operatorów sieci. W praktyce jednak zazwyczaj działa to tylko wtedy, gdy sam operator sieci nie oferuje już sygnału lokalnie. Jeśli więc operator sieci T oferuje lepszą sieć w danej lokalizacji niż operator V, urządzenie końcowe musi korzystać z sieci V pomimo gorszego odbioru. Silniejsza sieć T powinna być używana tylko wtedy, gdy V naprawdę nie oferuje już odbioru.
Jest to również określane jako kontrolowany roaming: karta SIM określa pewien priorytet dla urządzenia podczas korzystania z sieci. W przypadku naszych kart SIM nie liczy się operator sieci, a jedynie siła sieci komórkowej dostępnej w danej lokalizacji. W powyższym przykładzie nasze karty SIM M2M natychmiast pozwoliłyby urządzeniu połączyć się z siecią operatora T. Gdy tylko V zaoferuje lepszą sieć niż T, urządzenie będzie mogło przełączyć się automatycznie. Ta możliwość wyboru lub korzystania z sieci całkowicie niezależnie od dostawcy jest ukryta za niezależnością sieci lub niekontrolowanym roamingiem.
